„Słuchaj! Mądrość tak woła, rozum tak się odzywa. Na szczytach wzgórz, przy drodze, na rozstaju dróg usadowiła się.
Słuchajcie, bo o rzeczach szlachetnych mówię, a prawe jest to, co wypowiadają moje wargi” (Przyp.S 8,1-2 i 6).
Kolejny raz Bóg darował nam przywilej żegnania mijającego roku. Jaki jest bilans tego roku? Jakie są zyski i straty? Zwłaszcza po duchowej stronie tego bilansu. Każdy oceni na swój sposób mijający rok. Każdy z własnego punktu widzenia. Możemy w związku z tym, kończąc rok, być bardziej lub mniej zadowoleni, tak z życia codziennego, jak i z życia duchowego.
W takim dniu refleksje są różne, wspominamy chwile radosne, jak i smutne, mówimy o tym co się powiodło, a w czym czujemy się zawiedzeni. Jedni powiedzą, no nareszcie skończył się szalony, pełen tempa rok, tak wiele się działo. Dla innych będzie to tylko westchnienie, no minął rok, będzie następny. Jaki? Jakiś.
Mamy kolejną okazję, by spojrzeć na rok, który minął i podjąć próbę wyznaczenia jakiegoś celu na rok przed nami.
Życie jest serią decyzji, które prowadzą nas w pewnym kierunku.
Zdarza się, że można usłyszeć: „gdybym podjął inną decyzję”. Zdumiewające jest, jak wszystko wydaje się jaśniejsze, wyraźniejsze, gdy spoglądamy w przeszłość. Często nie widzimy konsekwencji wyboru w przyszłości.
Jeśli nie możesz zmienić twojej przeszłości, możesz zmienić twoją przyszłość.
Miejsce, gdzie dwie ścieżki spotykają się, jest znaczące, ponieważ to jest okazja, by dokonać wyboru, podjąć decyzję, pozostać na tej samej ścieżce albo zmienić ją. Wyznaczyć nowe priorytety lub trwać przy starych. Podjąć wysiłek, by zapłacić cenę zmian lub czekać na okazję, przecenę, wyprzedaż.
Wielu ludzi poświadcza, że przyszli do skrzyżowania dróg w życiu i zmienili wizję swojej przyszłości. Ci, którzy zdążali w dół drogą do zniszczenia i ruiny, usłyszeli, jak mądrość nawołuje:
„Was, ludzi, wszystkich zapraszam, mój głos kieruję do każdego człowieka! Wy, niedoświadczeni, bądźcie rozsądni, a, wy, niemądrzy, zdobądźcie się na rozwagę! Posłuchajcie! Będę wam mówiła o sprawach ważnych” (w. 4-6).
Zmienili kierunek i dzisiaj należą do błogosławionych z powodu jednego znaczącego i odważnego wyboru.
„Tak mówi Pan: Oto Ja daję wam do wyboru: drogę życia albo drogę śmierci” (Jer 21,8).
Może myślimy, że większa mądrość jest potrzebna, gdy zmagamy się w dolinie z trudnościami życia? Kiedy jednak wdrapujemy się po drabinie (jakkolwiek byśmy ją nie nazwali) w górę, to damy sobie radę z życiem. Im wyżej idziesz i wyżej stoisz, więcej mądrości potrzebujesz. Im większy masz wpływ, im większą odpowiedzialność, tym większe rozwidlenia przy każdej decyzji.
Bożą łaską jest to, że Bóg dał człowiekowi czas, który odmierza Boży zegar. Czas, który jest dla nas łaską, a każdy dzień naznaczony jest palcem Bożej miłości i wierności. Nie jedno życie pochłonęły szczyty; dosłownie i w przenośni. Dziękujmy Bogu za mądrość, która mówi o sprawach ważnych dotyczących naszego życia.
Są wśród nas osoby, które mogą powiedzieć:
„Zagrodził mi drogę, tak że nie mogę przejść;…” (Hib 19,8).
Dobrze, że takie skrzyżowania jak zmiana roku pojawiają się i są naszą szansą. Rozstajne drogi nie są tylko dla stawiających pierwszy krok, ale i dla tych długo wędrujących, dla których każde skrzyżowanie, to skomplikowane rondo. Czasem prowadzimy życie torów kolejowych, tzn. jedziemy utartym szlakiem. Brak refleksji prowadzi do samozadowolenia. Jednak i w naszej sytuacji Bóg ma coś do powiedzenia. Boże poselstwo niejednokrotnie brzmi zaskakująco. Człowiek, wierząc Słowu Boga, może obawiać się, że ryzykuje.
Zadziwiające jest, że patrząc w przeszłość, umiemy prawie bezbłędnie ocenić wartość decyzji na rozstaju, ale nie mamy już na nią wpływu. Przyszłość możemy tylko zaakceptować, mając nadzieję w Bogu.
W czasach Noego tylko on zaczął coś zmieniać, inni nie uwierzyli, ale też i nikt nie ocalał. Noe chodził z Bogiem i jest to zachęta dla nas.
Chrześcijanin nie może być zaabsorbowany światem tak, że nie zauważy, kiedy minął skrzyżowanie, wybierając ślepą uliczkę.
Nasze życie nie jest życiem zająca przy miedzy, przeżywanym w pośpiechu i popłochu. Bóg nie zapomniał, że w Sodomie żyje Lot i zaoferował mu bezpieczne wyjście:
„Ratuj się, bo chodzi o życie twoje; nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się w całym tym okręgu; uchodź w góry, abyś nie zginął” (1 Mojż 19,17).
Lot musiał zdecydować, wychodzę lub zostaję. Czasem przychodzi taki moment, gdy jakaś sytuacja życiowa zupełnie przerasta ludzkie możliwości. Nie pomaga żadna ludzka rada, żaden lekarz, żadne lekarstwo. W takich momentach jedyną nadzieją jest uchwycenie się Jezusa. Ktoś musi zwrócić się do Niego całym sercem i zacząć wzywać Jego imienia.
Rok, w który wkraczamy, będzie kolejnym rokiem łaski, bo od Boga. Zatrzymaj się i usłysz głos mądrości wołającej na rozstaju dróg:
„Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku, zanim nadejdą złe dni i zbliżą się lata, o których powiesz: Nie podobają mi się” (Kazn S. 12,1)
Oto nadszedł kolejny rok Bożego odkupienia, każdy dzień w nim będzie ważny, nie zmarnuj tych dni, które są przed Tobą.
grudzień 2005
